نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

1 دانشیار گروه تاریخ اسلام،پژوهشکده علوم اسلامی، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، قم، ایران.

2 دکترای تاریخ و مدرس مرکز معارف اسلامی و ادبیات فارسی دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران.

چکیده

مقاله حاضر با عنوان«نقش خواجه نصیر طوسی در توسعه علوم» با هدف کشف و توصیف نحوه و چگونگی تاثیرخواجه نصیرالدین(م.۶۵۳)، در علوم ریاضی و نجوم صورت گرفته است. خواجه از مشهورترین دانشمندان شیعی که در حوزه‌های مختلف علمی پیشرفت های فراوانی را ایجاد کرد. بدون تردید نقش وی در حوزه ریاضی و نجوم بسیار برجسته است. رصد خانه مراغه تنها بخشی از از سازمان علمی خواجه بود که اعتبار جهانی یافت.کتاب «شکل‌القطاع» او تحولی شگرف در حوزه علوم ریاضی خصوصاً هندسه بوجود آورد. وی با تبدیل هندسه سه‌بُعدی به هندسه دوبُعدی در علم هندسه توانست در حوزه ریاضیات(هندسه) گام‌های اساسی بردارد.
طبق یافته‌ها می توان گفت مهم‌ترین تحول در علم نجوم قبل از کپرنیک توسط خواجه صورت پذیرفت. خواجه با طرح جفت‌های طوسی انتقاد جدی به نظریه زمین‌محوری بطلمیوس کرد واثبات کرد که خورشید مرکز است و زمین به دور خورشید می‌چرخد؛ کاری که بعدها اساس تحولات نجوم جدید شد. این پژوهش با طرح این سؤال که خواجه به عنوان یک دانشمند شیعی، چه تحولی در علم ریاضیات و نجوم ایجاد کرد؟ این فرضیه را مطرح می‌نماید که انتقادات جدی خواجه به نظریات ریاضی و نجوم یونانی و طرح نظریات جدید، مبنای تحولات علمی در اروپا شد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The role of Khajeh Nasir al-Din Tusi in the development of mathematics and astronomy in the Islamic world

نویسندگان [English]

  • Ramazan Mohammadi 1
  • Mohammad Bagher Khazaili 2

1 Associate Professor, Department of Islamic History, Research Institute of Islamic Sciences, Research Institute and University, Qom, Iran.

2 PhD in History and Lecturer Center for Islamic Studies and Persian Literature, Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran.

چکیده [English]

The present article entitled "the role of Khajeh Nasir al-Din Tusi in the development of mathematics and astronomy in the Islamic world" aimed to investigate Khajeh Nasir al-Din's influences on mathematics and astronomy. Maragheh observatory was once considered the most advanced scientific institution in the Eurasian world. His book al-Shakl al-qattā brought about a dramatic change in the field of mathematical sciences, especially geometry. By transforming three-dimensional into two-dimensional geometry, he was able to take fundamental steps in the field of mathematics. According to the findings, it can be said that the most important developments in astronomy before Copernicus was made by Khajeh Nasir. This study hypothesizes that Khajeh's serious criticisms of Greek mathematical and astronomical theories and therefore the emergence of new theories, became the basis for scientific developments in Europe.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Khajeh Nasir al-Din Tusi
  • science
  • geometry
  • astronomy
  • mathematics
آرام، احمد (1366). علم در اسلام، تهران: سروش.
آلفونسو نیلو، کرلو، (1349). تاریخ نجوم اسلامی، ترجمۀ احمد آرام، تهران: کتابخانه ملی جمهوری اسلامی.
ابن‌ندیم (1387). الفهرست، تصحیح رضا تجدد، تهران: اساطیر با همکاری مرکز بین‌المللی گفتگوی تمدن‌ها.
استرویک، در. ج (1366). تاریخ فشرده ریاضیات، ترجمۀ غلامرضا برادران خسروشاهی، تهران: نشر نو.
تقی‌زاده، سیدحسن (1379). تاریخ علوم در اسلام، تهران: نشر فردوس.
تهانوی، محمدعلی (1387). کشاف اصطلاحات العلوم و الفنون، تهران: فاطمی.
حسینی تهرانی، محمدحسین (1428 ق). امام‌شناسی، مشهد: انتشارات علامه طباطبایی.
حلبی. علی‌اصغر (1356). تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی، تهران: نشر اساطیر.
خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد (1355). اساس الاقتباس، تصحیح مدرس رضوی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد (1359). رسالة فی‌العلم و العلم و المعلوم (ضمیمه تلخیص‌المحصل)، تهران: مؤسسه مطالعات اسلامی شعبه تهران دانشگاه مک گیل کانادا.
.................................................... (1369). اخلاق ناصرى، تهران: علمیه اسلامیه.
خوارزمی، محمد بن احمد (بی‌تا). مفاتیح العلوم، تصحیح فان فلوتن، دانشگاه لیدن.
دفاع علی عبدالله (1366). درآمدی بر تاریخ ریاضیات در اسلام، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی مطالعات فرهنگی.
دلیسی، اولیری (بی‌تا). انتقال علوم یونانی به عالم اسلام، ترجمۀ احمد آرام، تهران: نشر دانشگاهی.
دهخدا، على‏اکبر (1337). لغت‏نامه دهخدا، زیرنظر دکتر محمد معین، تهران: سیروس.
رشدی، راشد (1989 م). تاریخ الریاضیات العربیه بین الجبر و الحساب، ترجمه حسین زین‌الدین، بیروت: بی نا.
سرفراز غزنی، محمّد (1362). عبدالرحمن صوفی رازی (منجمان ایرانی)، تهران: سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران.
سزگین، فؤاد (1380). تاریخ نگارش‏هاى عربى، ترجمه، تدوین و آماده‌سازى مؤسسه نشر فهرستگان، تهران: خانه کتاب.
صفا، ذبیح الله (1373). تاریخ ادبیات ایران، تهران: فردوس.
................. (1356). تاریخ علوم عقلی در تمدن اسلامی تا اواسط سده پنجم، تهران: دانشگاه تهران.
عباسی، علی‌اکبر (1395). تاریخ فرهنگ و تمدن اسلام و ایران، تهران: نشر هزاره ققنوس.
عوض، محمدمونس (بی‌تا). گستره تمدن اسلامی در قرون میانه، ترجمۀ عبدالله ناصری و سمیه سادات طباطبایی، تهران: اطلاعات.
فارابی، ابونصر محمد بن محمد (1996 م). احصاء العلوم، شرح و تعلیق علی بوصلحم، بیروت: دار مکتب الهلال.
قربانی، ابوالقاسم (1365). زندگینامه ریاضی‌دانان دوره اسلامی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی
کالین، آ. رنال (1392). تاریخ علم کمبریج، ترجمۀ حسن افشار، تهران: نشر مرکز.
گوستاولوبون (1347). تاریخ تمدن اسلام و عرب، ترجمۀ سیده‌اشم حسینی، تهران: انتشارات اسلامیه.
مدرس رضوی محمدتقی (1370). احوال و آثار نصیرالدین، تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
نصر، سیدحسین (1383). سنت عقلانی اسلامی در ایران، ترجمۀ سعید دهقانی، تهران: قصیده سرا.
..................... (1385). نظر متفکران اسلامی دربارۀ طبیعت، تهران: خوارزمی.
..................... (1394). علم و تمدن در اسلام، ترجمۀ احمد آرام، تهران: علمی و فرهنگی
ولایتی، علی‌اکبر (1386). پویایی فرهنگ و تمدن اسلامی و ایران، تهران: وزارت امور خارجه.
هیث، سرتامس (1381). تاریخ ریاضیات یونان، ترجمۀ احمد آرام، تهران: علمی و فرهنگی.