دربارۀ هنر خوشنویسی به طور عام و در مورد خوشنویسی در عصر صفویه به طور خاص، نوشتههایی سامان یافتهاند، اما دربارۀ ارتباط خوشنویسی با تشیع و اهل بیت (ع)، به ویژه در عصر صفویه کمتر سخن ...
بیشتر
دربارۀ هنر خوشنویسی به طور عام و در مورد خوشنویسی در عصر صفویه به طور خاص، نوشتههایی سامان یافتهاند، اما دربارۀ ارتباط خوشنویسی با تشیع و اهل بیت (ع)، به ویژه در عصر صفویه کمتر سخن گفته شده است. از این رو در این تحقیق، علاوه بر ارائه تعریف هنر و هنر اسلامی، مسئله این است که هنر خوشنویسی در عصر صفویه به چه شکلی با تشیع و اهل بیت (ع) ارتباط دارد؟ در این پژوهش، با روش توصیفی-تحلیلی، با اشاره به استفاده از مفاهیم و نمادهای شیعی در هنر خوشنویسی بخصوص در عصر صفویه، این نتیجه به دست میآید که در کنار توصیههای اهل بیت (ع) در بارۀ خوشنویسی و یاد کردن از برخی از اصحاب امامان (ع) و تعدادی از امامان (ع) در زمرۀ خوشنویسان، خوشنویسی در قالبهای استفاده مکرر از نامها و القاب امامان شیعه (ع) به ویژه نام و لقب امیرالمؤمنین علی (ع)، دعا و توسل به اهل بیت (ع)، صلوات بر پیامبر (ص) و خاندان آن حضرت و مواردی از این قبیل، به شکلهای کتیبه نگاری، خوشنویسی در حروف رمزی، خوشنویسی در تصاویر، خوشنویسی روی اشیاء، فلز و پارچه و مانند آن صورت گرفته است و اهمیت ارتباط تشیع و اهل بیت (ع) را با خوشنویسی در عصر صفویه و آثار دوره صفوی نشان میدهد.