نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش آموخته دکتری تاریخ علم دورۀ اسلامی، گروه تاریخ علم، پژوهشکده مطالعات فلسفی و تاریخ علم، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران.

2 استادیار گروه آموزش تاریخ، دانشگاه فرهنگیان لرستان، خرم‌آباد، ایران.

چکیده

از نگاه بسیاری از مورخین گذشته و پژوهشگران معاصر، حملۀ مغول و حاکمیت ایلخانان بر ایران (654-736 ق) موجب ویرانی مراکز آموزشی و رکود علم و دانش در این سرزمین شده است. حال آنکه بررسی اسناد و منابع تاریخی و مطالعۀ آثار علمی دانشمندان این دوره بیانگر آن است که علی‌رغم ذهنیت‌های موجود، عصر ایلخانی از نظر تحول و فراوانی مراکز آموزشی و احیای دوبارۀ فعالیت‌های علمی به ­ویژه در حوزۀ علوم عقلی و حکمی، یکی از ادوار مهم تاریخ ایران بوده است. این پژوهش بر آن است که با استفاده از رویکرد توصیفی- تحلیلی، آثار منطقی و فلسفی دانشمندان عصر ایلخانان را مورد بررسی و مطالعه قرار دهد تا  بدین پرسش پاسخ دهد که آیا استیلای مغول و حاکمیت ایلخانان سبب افول علوم حکمی (منطق و فلسفه) در ایران شده است؟ و یا آنکه، در این دوره شرایط بازسازی و تطور این علوم در ایران به عنوان بخشی از قلمرو تمدن اسلامی فراهم شده است؟ نتیجه این بررسی نشان می‌دهد که با حاکمیت ایلخانان به­رغم تمام ویرانی‌های ناشی از یورش مغول، در پی قرار گرفتن نهاد آموزش در دست دانشمندان ایرانی نزدیک به قدرت‌های سیاسی، علوم عقلی به­ ویژه منطق و فلسفه یک بار دیگر در کانون توجه مجامع علمی قرار گرفته و پیامد این تحول حفظ مواریث علمی گذشتگان و دستاوردهای نوین در شاخه ­های مختلف این علوم بوده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Reconstruction and Evolution of the Science of Wisdom (Logic and Philosophy) in Iran during Ilkhanid Era (653-736 AH)

نویسندگان [English]

  • Amir dehghan nejad 1
  • Fazlullah fooladi 2

1 PhD in History of Science in the Islamic Course, Department of History of Science in the Islamic era, Research Institute of Philosophical Studies and History of Science, Institute of Humanities and Cultural Studies, Tehran, Iran.

2 Assistant Professor Department of History education Lorestan Farhangian University, Lorestan Farhangian University, Khorramabad, Iran.

چکیده [English]

According to many past historians and contemporary scholars, the Mongol invasion and their rule over Iran has caused the destruction of educational centers and the stagnation of science and knowledge in this land. However, the study of historical documents and sources and the study of scientific works of scientists in this period indicate that despite the existing mentality, the Ilkhanate era in terms of evolution and frequency of educational centers and revival of scientific activities, especially in the field of intellectual sciences and science of wisdom, is one of the most important time periods in the history of Iran. This research intends to use a descriptive-analytical approach to study the logical and philosophical works of scientists of the Ilkhanate era to answer this question that whether the Mongol domination and rule of the Ilkhanate caused the decline of The Science of Wisdom (logic and philosophy) in Iran or, in this period, the conditions for the reconstruction and evolution of these sciences in Iran as a part of the realm of Islamic civilization have been provided?
The result of this study shows that with the rule of the Ilkhanate, in spite of all the devastation caused by the Mongol invasion, after that the educational institution was handled by Iranian thinkers close to political powers, intellectual sciences, especially logic and philosophy came to the attention of the scientific community. The consequence of this change has been the preservation of the past scientific heritage and new achievements in various branches of these sciences.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ilkhanate
  • Science
  • Logic
  • Philosophy
  • Islamic civilization
آرنالدز، آر (1385). «درآمدی بر منطق»، ترجمۀ رضا صادقی، نشریۀ معارف عقلی، ش 1، بهار، صص110-79
آملی، شمس الدین محمد (1377,1379). نفائس الفنون فی العرایس العیون، تصحیح میرزا ابوالحسن شعرانی،ج1و2، تهران: بی نا.
ابراهیمی دینانی، غلامحسین (1386). نصیرالدین طوسی فیلسوف گفتگو، تهران: نشرهرمس.
ابن احمد، خلیل (1405ق). کتاب العین، چاپ مهدی مخزومی و ابراهیم سامرائی، ج6، قم: ، انتشارات موسسه دارالهجره.
ابن‌ فوطی،کمال‌الدین عبدالرزاق بن احمد (1987م). الحوادث الجامعه و التجارب النافعه فی المائه السابعه، بیروت: دارالفکر الحدیث.
ابن‌کثیر، حافظ (1977م). البدایه و النهایه، ج 13، بیروت: مکتب المعارف.
ابن‌ کمونه، سعد بن منصور (1385). ازلیه النفس و بقائها، تصحیح انیسه برخواه، تهران: نشر مجلس شورای اسلامی.
ابن‌ کمونه، سعد بن منصور (1402ق). الجدید فی الحکمه، محقق حمید مرعید کبیسی، بغداد: وزاره التعلیم العالی و البحث علمی جامعه البغداد.
ابهری، اثیرالدین . ایساغوجی، نسخۀ خطی، قم: کتابخانه حائری، گنجینه باز نسخه‌های خطی اسلامی و ایرانی، مجلد شمارۀ 6 در.IRN-003-0079 .
ارموی، سراج­الدین محمود بن ابی بکر (1393). مطالع الانوار(طرف المنطق)، ج1و2و3، مصحح ابوالقاسم رحمانی،  ،موسسه تهران: پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.
اذکایی همدانی، پرویز (1388). خواجه رشید، مجموعه مقالات درباره رشیدالدین و ربع رشیدی تبریز، بی جا: چاپخانۀ علامه طباطبایی.
بدایع نگار تفرشی، میرزا مهدی (1394). اللاهویته فی شرح تهذیب المنطق، مصحح مهدی محقق، تهران: موسسه مطالعات اسلامی دانشگاه تهران و دانشگاه مک گیل.
پورجوادی، نصرالله (1384).«اوحدالدین رازی، حکیم ناشناخته عصر ایلخانی»، فلسفه و کلام(اشراق)، ش 2و3، بهار و تابستان، صص31-13
تفتازانی، سعدالدین، تذهیب المنطق، شارح عنایه الله/غیاث الله هندی، نسخۀ خطی، قم: کتابخانه حائری ، گنجینه باز نسخه‌های خطی اسلامی و ایرانی، مجلد IRN-003-00 15
جامی، عبدالرحمن بن احمد (1385). مثنوی هفت اورنگ، تصحیح مرتضی مدرس گیلانی، تهران: انتشارات اهورا.
حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله (1387). کشف الظنون عن اسامی الکتب والفنون، مقدمه شهاب الدین النجفی المرشی، تهران: المکتبه الاسلامیه و المکتبه الجعفری.
خونجی، افضل­الدین (1389). کشف الاسرار، عن غوامض الافکار، محقق خالد الرویهب، تهران: موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.
دانشنامۀ بزرگ اسلامی (1367). ذیل آداب البحث، ج 1، مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی، مقاله شمارۀ 114.
 دبیران کاتبی قزوینی، نجم الدین (1355). منطق العین یا عین القواعد در فن منطق، مصحح زین­الدین جعفر زاهدی، مشهد: نشریه دانشکده الهیأت و معارف اسلامی مشهد.
دبیران کاتبی قزوینی، نجم الدین (1353). مطارحات منطقیه بین کاتبی و طوسی، (منطق و مباحث الفاظ)، به اهتمام عبدالله نورانی، تهران: موسسه مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل- دانشگاه تهران.
دبیران کاتبی قزوینی، نجم الدین  (1384). حکمه العین، تصحیح عباس صدری، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
دبیران کاتبی قزوینی، نجم الدین (1364). حکمه العین، مصحح عباس صدری، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
ذهبی، محمد بن احمد (1405ق). العبر، به‌ کوشش‌ محمد سعید بن‌ بسیونی‌ زغلول، ج 3، ‌ بیروت: بی نا
سبکی، عبدالوهاب بن علی (بی تا). طبقات الشافعیه الکبری، محقق محمود محمود طناحی، ج 8 و 9، بیروت: دار احیاء الکتب العربیه. 
شاردن، ژان (1372). سفرنامه شاردن، ترجمۀ اقبال یغمایی، ج 3، تهران: نشر توس.
شهرستانی، محمد بن عبدالکریم (1405ق). مصارع الفلاسفه، محقق حسن معزی، قم: کتابخانه عمومی آیت الله العظمی مرعشی نجفی(ره).
شیرازی، قطب الدین محمود بن مسعود (1383). شرح حکمه الاشراق، به اهتمام مهدی محقق و عبدالله نورانی، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
شیرازی، قطب الدین محمود بن مسعود (1386). دره التاج لغره الدباج(بخش حکمت عملی و سیروسلوک)، به اهتمام ماهدخت بانو همایی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
شیرازی، قطب الدین محمود بن مسعود (1365). دره التاج لغره الدباج(بخش 1، امور عامه، طبیعیات، الهیأت)، تصحیح محمد مشکوه، تهران: نشرحکمت.
صفا، ذبیح الله (1378). تاریخ ادبیات ایران، ج 3، تهران: انتشارات فردوس،
صوره الاقالیم ) مولف ناشناس) (1353). مصحح منوچهر ستوده، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
طوسی ، خواجه نصیرالدین  (1391).  اخلاق ناصری، تهران: انتشارات اقبال.
طوسی ، خواجه نصیرالدین (1393). اثبات العقل المجرد و شروح آن، تصحیح و تحقیق طیبه عارف‌نیا، تهران: میراث مکتوب.
طوسی ، خواجه نصیرالدین (1380). اساس الاقتباس، به کوشش مصطفی بروجردی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
طوسی ، خواجه نصیرالدین (1407ق). تجرید الاعتقاد، محقق محمد جواد حسینی جلالی، تهران: مکتب الاعلام.
طوسی ، خواجه نصیرالدین  (1425ق). شرح الاشارات والتنبیهات، محقق حسن حسن زاده عاملی، ج 1، قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.
عظیمی، مهدی (1392). «میراث اثیری(حیات و کارنامه اثیر الدین ابهری»، فلسفه و کلام، شماره 3، سال چهارم، صص180-151.
علامه حلی، حسن بن یوسف (1379). نهج الحق و کشف الصدق، ترجمۀ علیرضا کهنسال، تهران: نشر تاسوعا.
فخر رازی، محمد بن عمر (1384). شرح الاشارات و التنبیهات، مصحح علیرضا نجف زاده، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
فخر رازی، محمد بن عمر (1411ق). المحصل، محقق حسین اتای، قاهره: مکتبه دار التراث.
فلاحی، اسدالله (1395). منطق تطبیقی، تهران: انتشارات سمت.
فخر رازی، محمد بن عمر  (1392). منطق خونجی، تهران: موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.
قطب الدین رازی، محمد بن محمد (1386). تحریر القواعد المنطقیه، مصحح محسن بیدار فر، قم: نشر بیدار.
قطب الدین رازی، محمد بن محمد (1420ق). الرساله المعموله فی التصور و التصدیق و تعلیقاته، شارح محمد زاهد بن محمد اسلم هروی کابلی، محقق مهدی شریعت، قم: مکتبه الشهید شریعتی.
قطب الدین رازی، محمد بن محمد (1381)، کتاب  المحاکمات بین شرحی الاشارات، مصحح، مجید هادی‌زاده،تهران: نشر میراث مکتوب
قطب الدین رازی، محمد بن محمد،  لوامع‌الاسرار فی شرح مطالع‌الانوار، نسخۀ خطی، مدرسه صدر، گنجینه باز نسخه‌های خطی اسلامی و ایرانی IRN-018-0123
کربن، هانری (بی‌تا ). تاریخ فلسفه اسلامی، ترجمۀ جواد طباطبایی، تهران: انتشارات کویر.
مدرس رضوی، محمد تقی (1383). احوال و آثار خواجه نصیرالدین طوسی، تهران: انتشارات اساطیر.
نعمه، عبدالله (1987م).  فلاسفة الشیعة (حیاتهم و آرائهم)، قم: دار الکتاب الاسلامی.
نصر، حسین (1386). علم و تمدن در اسلام، ترجمۀ احمد آرام، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
نصر، حسین (1355). فلسفه در اعصار تاریخ ایران، گوشه‌ای از سیمای تاریخ تحول علوم در ایران(مجموعه مقالات)، تهران: انتشارات وزارت علوم و آموزش عالی.
نصر، حسین (1350). مقام رشیدالدین فضل‌الله در تاریخ فلسفه و علوم اسلامی، مجموعه خطابه های تحقیقی درباره رشیدالدین فضل‌الله همدانی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
وات، ویلیام مونتگمری (۱۳۷۰). فلسفه وکلام اسلامی، ترجمۀ ابوالفضل عزتی، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
همدانی، خواجه رشیدالدین فضل الله (1355). لطائف الحقایق، به کوشش غلامرضا طاهر، ج1و2، تهران: انتشارات کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران.
همدانی، خواجه رشیدالدین فضل الله (1356). وقفنامه ربع رشیدی، به کوشش مجتبی مینوی و ایرج افشار، تهران: انتشارات انجمن آثارملی.
همدانی، خواجه رشیدالدین فضل الله (1993م). اسئله و اجوبه رشیدی، به کوشش رضا شعبانی، تهران: مرکز تحقیقات پارسی ایران و پاکستان.
Anawati,G.C. (1982). “Abhari, Atir-Al-Din,” Encyclopedia Iranica, Vol. I, Fasc. 2, pp. 216-217.
Nasr,S.H. (1975). Afdal al-Din Kashani and the the Philosophical World of  Khwaja Nasir al-Din Tusi, Islamic Theology and Philosophy,ed.M.E.Matmu.
The Encyclopedia of philosophy (1972). ed Paul Edwards, Macmillan, sv "Dialectic", by Roland Hal, NewYork.