نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری تاریخ و تمدن ملل اسلامی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، قم، ایران.

2 استادیار گروه تاریخ، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز ، تهران، ایران.

3 استادیار گروه تاریخ اسلام، دانشکده فقه و معارف، دانشگاه جامعه المصطفی العالمیه(ص) قم، قم، ایران

چکیده

بخش مهمی از زایش و پویش علوم ریاضی کلاسیک، مدیون ایرانیان در فرایند تمدن اسلامی است که در پی اجرای سیاست و درایت دولت‌ها و دانشمندان عصر بویهی، سلاجقه و ایلخانی به دست آمد، بنابراین می­توان گفت: از پدیده‌های مهم تاریخ علم و تاریخ اجتماعی دوره میانه اسلامی، توسعه فوق­ العاده و هم­زمان علوم ریاضی و مذهب تشیع در عصر ایلخانی است که اغلب با تدبیر سیاسی-علمی خواجه نصیرالدین طوسی همراه بود. مغولان که برخی از مورخان نحوه و آثار ورود آنان به ایران را با تصرف آن توسط اعراب مسلمان مشابه می‌پندارند، مرحله‌ای از تحول و تطور تاریخ علوم ریاضی را در ایران رقم زدند. مراغه و تبریز به مرکز فعالیت دانشمندان و پایتخت علمی ایلخانی مبدل گشت و علوم عقلی و نقلی اسلامی و خاصه علوم مربوط به شیعی توسعه شگرفی یافت، موضوعی که به روشنی تبیین نشده است، از این­رو، مقاله حاضر در صدد است به روش توصیفی-تحلیلی و با مطالعات کتابخانه‌ای به این سئوال پاسخ دهد که: جزئیات دستاوردهای علمی در حساب، جبر، هندسه و مثلثات چه بوده است؟ یافته‌های این پژوهش، نشان می­دهد در این دوره، با اوج گیری تولید ارصاد و نگارش زیج‌ها به چنان نوآوری‌های شگفت­ انگیزی دست پیدا کرد که به کالای رایج صادراتی به اروپا تبدیل گشت.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Investigating the evolutionary status of mathematical sciences in the era of the Ilkhanate

نویسندگان [English]

  • ziba kheyrollahpour 1
  • mohammad reza shahidi pak 2
  • mohammad dashti 3

1 PhD student in History and Civilization of Islamic Nations, Faculty of Humanities, Islamic Azad University, Qom Branch, Qom, Iran.

2 Assistant Professor of History, Faculty of Literature and Humanities, Islamic Azad University of Tehran Markaz, Tehran, Iran.

3 Assistant Professor, Department of Islamic History, Faculty of Jurisprudence and Education, Jamia Al-Mustafa Al-Alamiya University, Qom, Iran.

چکیده [English]

An important part of the birth and development of classical mathematical sciences is owed to the Iranians in the process of Islamic civilization, which was achieved following the implementation of policies and tact of the governments and scientists of the era of Buyid, Seljuk, and Ilkhanate, so it can be said: one of the important phenomena of the history of science And the social history of the middle Islamic period is the extraordinary and simultaneous development of mathematical sciences and the Shiite religion in the Ilkhanate era, which was often accompanied by the political-scientific planning of Khwaja Nasir al-Din Tusi. With its capture by the Muslim Arabs, they consider it similar, they set a stage in the evolution and development of the history of mathematical sciences in Iran. Maragheh and Tabriz became the center of activity of scientists and the scientific capital of the Ilkhanate, and the Islamic intellectual and transmission sciences, especially the sciences related to Shia It has developed tremendously, a subject that has not been clearly explained, therefore, the present article aims to answer this question through a descriptive-analytical method and library studies: the details of scientific achievements in arithmetic, algebra, and geometry. And what was trigonometry? The findings of this research show that in this period, with the rise of the production of meteorological instruments and the writing of Zijs, such innovations were It gained popularity and became a common export product to Europe.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Khwajeh Nasir
  • Ilkhani
  • Shiia
  • Mathematical science
  • Maragheh
استرویک، درک (۱۳۶۶). تاریخ فشرده ریاضیات، ترجمه غلامرضا برادران خسروشاهی و حشمت‌الله کامرانی، تهران، نشر نو.
اشپولر، برتولد (1351). تاریخ مغول در ایران، ترجمه محمود میرآفتاب، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
الهویی نظری، زهرا (1390). وضعیت علوم عقلی با تکیه بر ریاضیات و نجوم در ایران پس از حمله مغول تا صفویه، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه الزهراء (س)، تهران.
باسورث، کلیفورد ادموند (1371). سلسله‌های اسلامی، ترجمه فریدون بدره­­ای، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
تاتاری، غلامرضا (1388). ریاضی­دانان مسلمان و سیر علوم ریاضی در شرق اسلامی، مشهد، ضریح آفتاب.
تاتاری، غلامرضا، شیخ کیاسرایی، مریم (1388). ریاضی­دانان مسلمان و سیر علوم ریاضی در شرق، تهران، ضریح آفتاب.
ترکمنی آذر، پروین (1386). «مراکز علمی در دوره ایلخانیان»، فصلنامه تاریخ اسلام، ش 26، صص 61-45.
چلونگر، محمدعلی، خزائیلی، محمدباقر (1396). تاریخ علم در تمدن اسلامی، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
دهقان نژاد، امیر، رحمتی، محسن و عمادی، عبدالرسول (1397).«پیامد حمله مغول و حاکمیت ایلخانیان بر سنت علمی در ایران«، دوفصلنامه تاریخ و تمدن اسلامی، ش 28، صص 88-61.
روستا، جمشید، محمودآبادی، مهدیه (1393).«نقش و جایگاه منجمان و ریاضی دانان در اوضاع علمی ایران عصر ایلخانی»، فصلنامه مطالعات ایرانی، ش 26، صص 88-65.
زنجانی، مدرسی (1325). «خواجه نصیرالدین و رصدخانه مراغه»، مجله جلوه مهر، ش 14، صص 97-93.
سارتن، جورج (1383). مقدمه بر تاریخ علم، ترجمه غلامحسین صدری افشار، تهران، علمی فرهنگی، ج 3-2-1.
شهریاری، پرویز (1378). سرگذشت ریاضیات، تهران، مهاجر.
شهیدی­پاک، محمد رضا (1388).«نقش خواجه نصیرالدین طوسی در آخرین مرحله تکامل علوم پایه»، تهران، کتاب ماه علوم و فنون، ش 32، صص 33-23.
شهیدی­پاک، محمد رضا (1395). «جایگاه شهر آموزشی مراغه در تاریخ علوم و تعلیم و تربیت اسلامی در عصر دولت ایلخانی در قرون وسطی»، کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی، صص 10-1.
شهیدی­پاک، محمدرضا (1398). مفهوم علم در تمدن اسلامی و سیاست علمی دول مسلمان، قم، سرای کتاب.
شیرودی، مرتضی (1386). «نقد کتاب تأثیر اروپا بر قرون وسطی»، اندیشه تقریب، ش 10، صص 164-137.
صفا، ذبیح الله (1371). تاریخ علوم عقلی در تمدن اسلامی تا اواسط قرن پنجم، تهران، دانشگاه تهران.
فرشاد، مهدی (1365). تاریخ علم در ایران، تهران، امیرکبیر، ج 1-2.
قربانی، ابوالقاسم (1375). زندگی­نامه ریاضی­دانان دوره اسلامی سده سوم تا سده یازدهم هجری، تهران، مرکز نشر دانشگاهی شیراز.
کاوه یزدی، محمدمهدی (1394). «ترجمه رساله جبر و مقابله خواجه نصیرالدین طوسی»، مجله میراث علمی اسلام و ایران، ش 7، صص 210-166.
کرامتی، یونس، (1380). «ریاضیات، نجوم و گاه شماری»، زیر نظر سید محمدکاظم موسوی بجنوردی،  تهران، دائره­المعارف بزرگ اسلامی، ج 10.
محمدی، رمضان؛ خزائیلی، محمدباقر (1400). «نقش خواجه نصیرالدین طوسی در توسعه علم ریاضی و علم نجوم در جهان اسلام»، فصلنامه علم و تمدن در اسلام، ش 7، صص 111-91.
مصاحب، غلامحسین (1381). «حساب»، دایره­المعارف فارسی، تهران، ج 2 و 1.
معصومی همدانی، حسین (1398). «جبر»، زیر نظر سید محمدکاظم موسوی بجنوردی تهران، دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج 17.
موسوی، مصطفی، (1380).«ایلخانان»، زیر نظر سید محمدکاظم موسوی بجنوردی تهران، دائره­المعارف بزرگ اسلامی، ج 10.
نصر، سیدحسین (1384). علم و تمدن در اسلام، ترجمه احمد آرام، تهران، علمی و فرهنگی.
JJO'Connor and EFRobertson:al-Tusi,Sharaf(1999). School of Mathematics and Statistics, University of St Andrews, Scotland.